Η ΘΕ 1 παρουσιάζει και αποσαφηνίζει όρους που συνδέονται με τον πολιτισμό ειδικότερα και τις σύγχρονες πολιτισμικές σπουδές ευρύτερα, σε μια προσπάθεια να υπάρξει κοινό θεωρητικό σχετικό πλαίσιο κατανόησης εκ μέρους των γυναικών και ανδρών επιμορφούμενων, που θα διευκολύνει την παραπέρα μελέτη τους.

Η ΘΕ 2 παρουσιάζει και αποσαφηνίζει όρους που συνδέονται με τη σχέση πολιτισμού και αειφορίας με έμφαση στην εκπαίδευση, επίσης σε μια προσπάθεια να υπάρξει κοινό θεωρητικό σχετικό πλαίσιο κατανόησης εκ μέρους των γυναικών και ανδρών επιμορφούμενων, που θα διευκολύνει την παραπέρα μελέτη τους

Η ΘΕ 3 παρουσιάζει τις Διεθνείς και Εθνικές Πολιτικές για την ένταξη του Πολιτισμού στην Εκπαίδευση για την Αειφορία,, οι οποίες αποτελούν απαραίτητη προϋπόθεση λειτουργίας των νέου τύπου σχολείων στα οποία εστιάζει το πρόγραμμα.

Στη συγκεκριμένη ενότητα παρουσιάζεται το θεωρητικό πλαίσιο των εκπαιδευτικών πολιτιστικών προγραμμάτων με έμφαση στο ισχύον νομοθετικό πλαίσιο και στα παιδαγωγικά οφέλη που προκύπτουν από την υλοποίησή τους, ενώ αναλύονται η βιωματική μάθηση, η έρευνα δράσης, η έρευνα πεδίου, η μέθοδος project και η διαθεματικότητα. Τέλος εξετάζεται η σύνδεση της οικογένειας με το αειφόρο σχολείο.

Στη συγκεκριμένη ενότητα επισημαίνονται οι στόχοι και οι μέθοδοι υλοποίησης και αξιολόγησης σχετικών προγραμμάτων τόσο στη Δευτεροβάθμια όσο και στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση. Διευκρινίζονται τα θεματικά δίκτυα εθνικής/διεθνούς εμβέλειας που εστιάζουν σε καίρια εθνικά/διεθνή ζητήματα που αφορούν στο πολιτισμό και σχετίζονται με την εθνική στρατηγική και τους διεθνείς στόχους για την αειφορία. Παρουσιάζονται τρόποι συνεργασίας του αειφόρου σχολείου με φορείς της αυτοδιοίκησης, πανεπιστημιακά ιδρύματα της οικείας περιφέρειας και άλλους τοπικούς φορείς για την διερεύνηση και ανάδειξη των τοπικών ζητημάτων. Προβάλλονται εκπαιδευτικές-επιμορφωτικές επισκέψεις και δράσεις σε μουσεία και σ΄ άλλους χώρους εκτός του σχολείου. Προτείνονται εναλλακτικοί τρόποι αξιολόγησης των εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων. Παρουσιάζονται συγκεκριμένα παραδείγματα καλών πρακτικών που έχουν εφαρμοστεί επιτυχώς σε σχολεία της Πρωτοβάθμιας και της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.

Στη συγκεκριμένη ενότητα θα γίνουν οι εννοιολογικές αποσαφηνίσεις όρων σχετικών με τα μαθησιακά αντικείμενα (απλά και σύνθετα), τα αποθετήρια, τα πνευματικά δικαιώματα, τις εμπλουτισμένες διδακτικές παρεμβάσεις, τα μ-σενάρια και τα εκπαιδευτικά σενάρια, ώστε οι επιμορφούμενοι να μπορούν να αναπτύξουν ένα καθοδηγούμενο ερευνητικό σχέδιο (project) για τον πολιτισμό και την αειφορία με τη χρήση ψηφιακών μαθησιακών αντικειμένων.

Στην 7η Θεματική ενότητα εξετάζεται το πολιτισμικό πλαίσιο μέσα στο οποίο εμφανίστηκε η περιβαλλοντική κρίση, η αλλαγή του πολιτισμικού παραδείγματος που οδήγησε στην ανάγκη εισαγωγής μιας άλλης ανάγνωσης της έννοιας της ανάπτυξης, η εμφάνιση της αειφορίας και της Εκπαίδευσης για την Αειφορία. Η μεταπολεμική εκρηκτική ανάπτυξη δεν άργησε να επηρεάσει αρνητικά το περιβάλλον και οδήγησε στην αμφισβήτηση, προκαλώντας την εμφάνιση νέων εργαλείων σκέψης και δράσης. Η έννοια της αειφορίας ήρθε να συγκεράσει τις πολιτισμικές αντιφάσεις της ανάπτυξης και της διατήρησης της φύσης. Ακολούθησε γρήγορα η εμφάνιση της Εκπαίδευσης για την Αειφορία που διαφοροποίησε και αναδιάταξε το πεδίο της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης. Τα πολιτισμικά χαρακτηριστικά των κοινωνιών, καθόρισαν και συνεχίζουν να καθορίζουν την μεγάλη ποικιλία ανταπόκρισης των ανθρώπων προς τις νέες έννοιες.

Ο πολιτισμός αποτελεί, ούτως ή άλλως, το πλαίσιο αρχών και αξιών στις οποίες στηρίζεται η Εκπαίδευση για την Αειφορία και το Αειφόρο Σχολείο. Η εμφάνιση του Αειφόρου Σχολείου έχει ως συνέπεια την αναθεώρηση της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, υπό το πρίσμα της Αειφορίας. Η ολιστική προσέγγιση γίνεται βασικό εργαλείο της στροφής προς την σχολική αειφορία και αυτό εκτείνεται και στις τρεις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Εισάγονται νέες έννοιες που απαιτούν καινοτόμα εργαλεία και νέες μεθοδολογικές προσεγγίσεις, προκειμένου να επιτευχθεί η επιδίωξη του αειφόρου σχολείου. Παρουσιάζονται καλές πρακτικές και σχετικά παραδείγματα.